ค่ายรักษ์เชียงดาว...กำลังมาถึง

..การทำงานกับชุมนุมถึงวันนี้ก็ผ่านเลยมาจะเป็นปีแล้วน๊า..เริ่มจากคนไม่กี่คนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจากกิจกรรมที่ขยันจัดให้...มีน้องๆที่สนใจก็เข้ามาช่วยกันจัดกิจกรรมค่ายต่อๆมา...จนเป็นที่แปลกใจกันขนานใหญ่ทีเดียวว่า เอ๊ะ!! ทำไมค่ายของอนุรักษ์แต่ละค่ายถึงมีคนอยากไปร่วมกันเยอะเสียทุกค่ายเลย เริ่มตั้งแต่ค่ายปลูกพืชอาหารให้ช้าง ถึงแม้เราจะไม่ประชาสัมพันธ์อะไรกันมากมายก็ยังมีเพื่อนๆนักศึกษาสนใจมาสมัครแป๊บเดียวก็เต็มจำนวนที่รับได้
.....มาถึงค่ายปลูกปะการังนี่ก็เป็นปัญหาเลย...จำนวนที่รับได้แค่ 40 คนแต่มีคนมาสมัครปาเข้าไปถึง 80 คนเลยต้องใช้การคัดสรรตั้งหลากหลายวิธีสุดท้าย ทั้งฟ้าและฝนก็เป็นใจ ดันตกวันที่นัดสัมฯพอดีซึ่งเราก็ตกลงว่าใครไม่มาสัมฯตามเวลาจะถือว่าสละสิทธิ์ไม่ไปแล้วนะ พอถึงเวลาฝนก็ตก...คนก็มาพอดีเลย...เกินไปก็นิดเดียวคนจัดก็โล่งใจกันไปยกใหญ่
.....พอมาถึงค่ายใหญ่ที่เชียงดาว..ถ้าพูดถึงคนที่สนใจแน่นอนมากมาย รับ 30 มาสมัครปาไป 80 คน แต่พอผ่านถึงวันสัมฯค่ายต้องสัมฯตั้งหลายรอบและส่ง sms ตามก็ตั้งหลายคน ไปบ้างไม่ไปบ้าง บางคนมาสัมฯแล้วก็ขอยกเลิกไม่ไป...จนในที่สุดทุกคนที่ได้ลงชื่อไว้ตอนรับสมัครถูกเรียกให้มาสัมฯกันพร้อมหน้า....
....ค่ายนี้หรือที่ตั้งชื่อกันว่าค่ายรักษ์เชียงดาว จัดขึ้นที่ บ้านขุนห้วยไส้ ต.เมืองนะ อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่ เราตั้งใจว่าจะไปทำอะไรกันตั้งหลายอย่าง ตั้งแต่ สร้าง ฝาย ทำแนวกันไฟ ช่วยชาวบ้านจัดการขยะในชุมชน โดยกำหนดวันเป็น ช่วงปิดกีฬามหาวิทยาลัย .....ค่ายนี้มีการวางแผนกันมาตลอด หลายคนมีความตั้งใจแต่น้องๆหลายที่เพิ่งเป็นมือใหม่ในการทำค่ายก็มาเรียนรู้เอาพร้อมการทำงานจริงนี้แหละ
...อย่างที่บอกชุมนุมเริ่มมาตั้งแต่คนมีแค่ 2 คน กระทั่งชวนเพื่อนๆน้องๆมาทำเป็น 7 คน และจนทุกวันนี้ก็มีหลากหลายคนขึ้นความหลากหลาย ย่อมมาพร้อมความคิดเห็นที่แตกต่าง ในการทำทำงานย่อมเป็นเรื่องปกติที่จะต้องพบต้องเจอก็เป็นเรื่องธรรมดานะ...คงต้องบอกกับทุกคนที่ช่วยกันทำงานมาโดยตลอดว่า สู้ๆและช่วยกันทำงานให้มาก อย่าปล่อยให้เพื่อนเพียงคนเดียวต้องแบกรับภาระหรือทำงานอะไรมากมาย..ซึ่งผลย่อมเกิดแก่เราด้วยว่าท้ายที่สุดเราก็จะทำงานไม่เป็น...เต็มที่ๆทุกคน วันค่ายใกล้เข้ามาแล้ว คนไปร่วมค่ายก็กำลังจะครบแล้วหลังวันนี้(วันสัมฯรอบสุดท้าย)
....แล้วเราก็จะช่วยกันให้สำเร็จไปให้ได้...เป็นกำลังใจให้ทุกคน